Carla Bley (1938) behoort tot de “Grande Dames” van de jazz, ze was van 1957 tot 1964 getrouwd met pianist Paul Bley en heeft sindsdien zijn naam aangehouden, daarna was ze getrouwd met Michael Mantler (1965-1991) en daarna tot nu toe met Steve Swallow. Haar vader was pianoleraar en koordirigent dus raakte ze al vroeg in contact met muziek. Toch was de start van haar muzikale carrière nogal bizar, op haar 17e kwam ze aan in NewYork waar ze een baantje vond als sigarettenverkoopster in de jazzclub Birdland. Daar maakte ze kennis met pianist Paul Bley die haar componeertalent ontdekte en stimuleerde. In de jaren ’60 komt haar componeren tot uiting middels opnames van George Russell, Jimmy Giuffre en Paul Bley.

Behalve componeren gaat ze ook zelf musiceren en begint een groep de Jazz Composers Guild met daarin mensen als Roswell Rudd, Archie Shepp en ook trompettist Michael Mantler die haar tweede echtgenoot wordt, dochter Karen Mantler zal later ook nog een kortstondige muzikale carrière hebben. Samen met Mantler sticht ze haar eigen label JCOA waarop ook artiesten als Clifford Thornton, Roswell Rudd en Don Cherry op uitkomen. Een van de eerste uitgaven was de driedelige lp box “Escalator over the hill” een jazz opera , in 1971 heruitgebracht op cd (2) door ECM. Het JCAO label was geen lang leven beschoren, er kwam een nieuw label genaamd Watt Works dat werd gekoppeld aan het bekende ECM Records uit München.

Belangrijk was ook haar bijdrage aan het magistrale album van Charlie Haden’s Liberation Music Orchestra. Haar discografie is inmiddels vrij indrukwekkend en nog steeds komen er nieuwe cd’s uit, hetzij in big band formaat of samen met el. bassist Steve Swallow (1940) of zoals op “Life goes on” in trio vorm met behalve Steve Swallow ook nog de Brit Andy Sheppard (1957) op tenor- en sopraansax. “Life goes on, on, and on, and then one day, Carla was hit by a bucket of shit, and the band played on. Could this be the ending or just the beginning of life without music or fun ? But wonderful stuff had just barely begun and the band played on”. Aldus de tekst in het cd boekje en gelukkig is deze inmiddels 82-jarige jazzreuzin er nog steeds met haar kenmerkende ragebol kapsel.

De muziek van Carla op dit album lijkt simpel maar de zeggingskracht is enorm, de spaarzame pianonoten worden warm ingebed in het zoemende basspel en de lyrische uithalen van de sax. De pensioengerechtigde leeftijd hebben Carla en Steve allang bereikt en Andy bijna, maar het spelplezier spat er nog steeds vanaf. Het is weer volop genieten geblazen om dit geoliede trio met hun hallucinante muziek te beluisteren. Uiteraard zijn alle tien composities geschreven door Carla. Jazzliefhebber of niet, ik denk dat eenieder die van muziek houdt zal genieten van de warme klanken van dit trio.

Jan van Leersum.